Praca zdalna
„Wystawa” -16.04.2021
1. „Dobre przykłady” – zabawa dydaktyczna, przypomnienie z dni poprzednich.
Dorosły prosi dziecko o podanie przykładów dobrego zachowania w różnych miejscach i sytuacjach (poczekalnia u lekarza, w kolejce w sklepie, na placu zabaw, w komunikacji miejskiej).
2. „Planujemy wystawę” – zabawa dydaktyczna.
Dziecko z dorosłym przeglądają prace wykonane przez poprzednie dni. Planuje w jaki sposób je ustawić, rysuje zaproszenia,bilety na wystawę, można przygotować nagranie z piosenką „Grzeczne słówka” by dziecko mogło ja zaśpiewać.
3. „Dekoracja pokoju” – praca techniczna.
Dorosły przygotowuje dla dziecka kilka miękkich gazet lub bibułę, sznurek i nożyczki. Dziecko przewiązuje gazetę po środku sznurkiem i nacina ją z jednej i z drugiej strony. Tak powstaną pompony, którymi można udekorować pokój. Młodsze dzieci zamiast pomponów mogą wycinać kwiaty narysowane na kartkach A4 i przyklejać w środku kolorowe kółka.
4. „Owocowe i warzywne szaszłyki” – zajęcia kulinarne.
Dorosły przygotowuje owoce i warzywa, bezpieczny nóż, wykałaczki, talerze i miskę. Dziecko wykonuje pracę według instrukcji dorosłego: myje i obiera owoce i warzywa, kroi je na plasterki i nadziewa na wykałaczki, układa na talerzu lub wbija w inny owoc. Przygotowuje poczęstunek na wystawę.
5. „Wystawa dla domowników”– prezentacja prac, śpiewanie piosenki.
6. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 16 „Artystyczne przedszkolaki”.
- „Obrazy ruchem malowane” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko porusza się w rytm bębenka: biegiem, marszem lub w podskokach. Na mocne uderzenie w instrument tworzy żywy obraz na temat podany przez dorosłego, np. „Na wiosennej łące”, „Latem na plaży”, „Pomagam mamie”, „Mecz piłkarski”. Zabawę powtarzamy kilka razy.
- „Poza” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśniowe. Na uderzenie w bębenek dziecko przyjmuje różne pozy według własnych pomysłów: wykonuje skłony, przysiady, staje na jednej nodze itp. Za każdym razem zmiana pozy następuje po uderzeniu w bębenek. Przyjęta poza trwa kilka sekund, wtedy dziecko nie rusza się. Zabawa trwa 1–2 minuty.
- „Aktorzy” – zabawa naśladowcza. Dorosły porusza się w wymyślony przez siebie sposób. Zadaniem dziecka jest dokładnie naśladować ruchy dorosłego.
- „Koncert muzyczny” – ćwiczenie mięśni grzbietu. Dziecko leży na brzuchu, opierają głowę na dłoniach, złożonych jedna na drugiej. Na hasło: Koncert! dziecko unosi głowę i ramiona nad podłogę. Dłońmi stuka przed sobą o podłogę – grają na bębenku. Po chwili wraca do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy 6–8 razy.
- „Balet i inne tańce” – ćwiczenie ze wstążką lub chustą w rytm muzyki. Dorosły podaje dziecku wstążkę lub chustę i włącza muzykę. Dziecko porusza się w rytm muzyki – tańczy własny układ ze wstążką. Wykonuje obszerne ruchy ramionami, krążenia, wymachy, ruchy rąk w nadgarstkach itp. Zabawa trwa 2–3 minuty.
- „Linoskoczek” – ćwiczenie przeciw płaskostopiu. Dziecko przechodzi po szaliku stawia stopa przed stopą tak, aby jak największą jej powierzchnią dotykać szalika. Zabawę powtarzamy kilka razy.
oprac. J. Mandziarz
„Ekologia zawsze w modzie” - 15.04.2021
1.Zestaw ćwiczeń ruchowych
„Nad przepaścią” – zabawa z elementami równowagi. Rodzic rozkłada dwie skakanki wzdłuż pokoju. Mówi dziecku: To lina, pod nią jest przepaść, zapraszam odważnego przedszkolaka do przejścia na drugą stronę. Dziecko z wyciągniętymi na boki rękoma idzie po skakance jak po linie (stopa za stopą).
„Tańcząca piłka” – rodzina tworzy koło, jedna osoba stoi w środku. Osoba, która stoi w środku, podrzuca piłkę do góry i wywołuje po imieniu osobustojącą w kole. Zadaniem wywołanej osoby jest wbiegnięcie do środka koła i złapanie piłki. Następnie wywołana osoba rzuca piłkę do góry. Zabawa powtarza się kilka razy.
„Masaż” – dziecko siedzi za rodzicem i wykonuje masaż pleców osoby siedzącej przed nimi zgodnie ze słowami i ruchami
Idą słonie, Dzieci kładą na przemian całe dłonie na plecach kolegi.
potem konie, Uderzają delikatnie piąstkami.
panieneczki na szpileczkach Stukają palcami wskazującymi.
Z gryzącymi pieseczkami, Delikatnie szczypią.
świeci słonko, Dłońmi zataczają koła.
płynie rzeczka, Rysują linię.
pada deszczyk, Stukają wszystkimi palcami.
czujesz dreszczyk? Łaskoczą
2. „Grzeczne słówka” – śpiewanie piosenki, sł. Agnieszka Galica, muz. Danuta i Karol Jagiełłowie
https://youtu.be/Br8mcZ6J1Nw
Już od taty i od mamy, te trzy słowa dobrze znamy,
które bardzo ważne są dla wszystkich z nas.
Te magiczne słowa trzy, pewnie znasz je także ty,
używajcie ich na co dzień, proszę was.
Ref.: Przepraszam, proszę, dziękuję,
to zwykle w życiu skutkuje,
niech dobre więc wychowanie,
na zawsze z tobą zostanie. (bis)
Ludzie dobrze wychowani, tak mówiła nasza pani,
i to prawda, sprawdziliśmy, wierzcie mi,
te trzy słowa dobrze znają i ich ciągle używają,
więc nie zapominaj o nich także ty.
Ref.: Przepraszam, proszę, dziękuję…
Przestaliśmy już być mali, więc będziemy nauczali,
jak używać tych magicznych, pięknych słów.
Aby świat był dużo lepszy, ludzie stali się grzeczniejsi,
by obyczaj ten zagościł u nas znów.
Ref.: Przepraszam, proszę, dziękuję…
Dziecko razem z dorosłym recytuje słowa zwrotek i refrenu piosenki, wyklaskuje i rytmicznie wymawia słowa pierwszej i kolejnych zwrotek i refrenu. Samodzielnie śpiewa piosenkę.
3. „Ekologiczne instrumenty” – praca techniczna.
Dorosły przygotowuje dla dziecka: plastikowe pudełeczko po serku, kilka gumek recepturek, taśmę klejącą i nożyczki. Dziecko naciąga gumki na pudełeczko, przykleja je z boku taśmą, aby się nie przesuwały. Gumki po naciągnięciu wydają odgłosy jak instrumenty strunowe.
4. „Segregujemy śmieci” – zabawa dydaktyczna.
Dorosły wykorzystuje obrazek prezentujący właściwą segregację śmieci. Prosi, aby dziecko przyjrzało się uważnie. Zadaje pytania: Dlaczego kontenery na obrazku mają różne kolory? Co to znaczy segregacja? Dlaczego należy segregować śmieci? Co można zrobić np. ze zbieranej makulatury? Czy wy też segregujecie śmieci?
5. „Coś z niczego” – praca plastyczno-techniczna.
Dorosły gromadzi różne opakowania z surowców wtórnych, np.: pudełka, butelki PET, rolki po papierze toaletowym, nakrętki, stare CD, oraz materiały plastyczne. Dziecko wybiera spośród dostępnych materiałów te, z których przygotowuje ekostworki – skleja je, wycina, ozdabia kolorowym papierem, flamastrami lub farbami. Na koniec dziecko nadaje swojemu ekostworkowi imię.
6. „Grzeczne słówka” – śpiewanie piosenki z akompaniamentem na wykonanym wcześniej instrumencie.
oprac. J. Mandziarz
„Ekokulturalni to my”- 14.04.2021
1. „Moja Julijanko” – powitanka. Dziecko naśladuje czynności wskazane w piosence. Moja Julijanko sł. i muz. Tradycyjne
Moja Julijanko,
klęknij na kolanko,
podeprzyj się w boczki,
chwyć się za warkoczki.
Umyj się, uczesz się
i wybieraj, kogo chcesz.
2. „Wałki” – ćwiczenia mięśni grzbietu – przetoczenie się z leżenia tyłem do leżenia przodem. Dziecko leży na brzuchu, opiera brodę na dłoniach, w dłoniach trzyma chustę lub szalik. Lekko unosi tułowie, powoli prostuje ramiona i wyciąga się w górę.–
„Kulawy lisek” – czworakowanie. Dziecko składa szalik i wkłada ją pod kolano. Przemieszcza się na rękach i podskakuje na jednej nodze. Na sygnał podnosi szarfę do góry – zmienia nogę.
3. „Mali strażnicy przyrody” – słuchanie wiersza, autor nieznany.
Dziś ekologia modne słowo,
Przyrodę wszyscy chcemy mieć zdrową.
Jej strażnikami się ogłaszamy,
od dziś przyrodzie my pomagamy!
Gdy ktoś bezmyślnie papierek rzuci,
Musisz takiemu uwagę zwrócić.
Nie można przecież bezkarnie śmiecić,
To wiedzą nawet przedszkolne dzieci.
Nie wolno łamać gałęzi drzew,
Bo piękny płynie z nich ptasi śpiew.
A kiedy bocian wróci z podróży
Gniazdo niech znajdzie, na nie zasłużył.
Pozwól dżdżownicy do ziemi wrócić,
Po co jej dzieci mają się smucić.
Niech barwny motyl siada na kwiatach,
Żyje tak krótko, niech wolny lata.
A zimą nakarm głodne ptaki,
Sikorki, wróble, wrony, szpaki.
Powieś na drzewie karmnik mały,
będą ci wiosną za to śpiewały.
Choć ekolodzy jeszcze z nas mali
Uczyć będziemy tego wandali.
Matka natura nam wynagrodzi,
Jeśli z przyrodą będziemy w zgodzie.
Rozmowa na temat wiersza. Dorosły zadaje pytania, np.: Cały tydzień rozmawialiśmy o kulturze, a dziś porozmawiamy o ekologii! Czy po wysłuchaniu wiersza wiesz, co to znaczy być ekokulturalnym? Co to jest ekologia? O jakich zachowaniach ekokuluturalnych była mowa w wierszu? Jak dbasz o przyrodę?
4. „Gra w zielone” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko maszeruje, podskakuje bądź biega po pokoju w zależności od rytmu podawanego przez dorosłego. Podczas przerwy w akompaniamencie dorosły głośno podaje nazwę koloru, np. zielony. Dziecko musi odszukać w pokoju rzecz w podanym kolorze i jej dotknąć. Zabawa powtarzana jest kilka razy. Jeżeli dorosły poda nazwę innego koloru, może być to np. kolor czarny, wówczas dzieci stają prosto w bezruchu.
5. „Proste sposoby dbania o przyrodę” – zabawa dydaktyczna.
Dorosły wspólnie z dzieckiem omawia sytuacje i razem przygotowują listę zasad, które pomagają dbać o przyrodę, np. oszczędzamy wodę, oszczędzamy energię elektryczną, segregujemy śmieci, używamy torebek wielokrotnego użytku, kupujemy produkty zapakowane w papier lub w szkło, kiedy możemy, wybieramy jadę rowerem lub komunikacją miejską, a nie samochodem itp.
6. „Liczymy korki” – zabawa matematyczna.
Dorosły przygotowuje 9 kartek różnej wielkości i bardzo dużo korków od butelek. Dziecko układa kartki od najmniejszej do największej. Dorosły kładzie na pierwszego pierwszej kartce z lewej strony 1 korek, następnie prosi, aby na następnej kartce dziecko położyło o jeden korek więcej. Tak samo robi z kolejnymi kartkami. Na koniec dziecko liczy korki na każdej kartce. Dorosły zapisuje odpowiednią liczbę na osobnych karteczkach.
7. „Które z kolei?” – zabawa porządkowa.
Dorosły układa 9 zabawek i kładzie pod nimi karteczkę z liczbą (z poprzedniej zabawy). Zadaje dziecku pytania: Która z kolei jest lalka? Który z kolei jest klocek?, itd.
8. „Zrób tyle, ile słyszysz” – zabawa ruchowa.
Dorosły włącza dowolną muzykę, dziecko porusza się w jej rytmie. Podczas przerwy w muzyce słucha, ile razy dorosły uderzy w bębenek, i tyle samo razy wykonuje podane ćwiczenie, np. skłony, przysiady, pajacyki, podskoki itd.
opr. J. Mandziarz
„W sklepie” - 13.04.2021
1. „Dobre przykłady” – zabawa dydaktyczna, przypomnienie z dnia poprzedniego.
Dorosły prosi dziecko o podanie przykładów dobrego zachowania w różnych miejscach i sytuacjach (poczekalnia u lekarza, w kolejce w sklepie, na placu zabaw, w komunikacji miejskiej).
2. „Na zakupach” – słuchanie opowiadania z serii Dobre Wychowanie, autor nieznany.
Krzyś od rana dziś gotowy ruszyć na „bezkrwawe łowy”! Bez sztucera i bagnetu jedzie z mamą do… MARKETU! Wózek – większy jest od Krzysia! Ale Krzyś ma siłę dzisiaj pchać go z pasją między półki i polować na… sprawunki! Samolocik, samochodzik, robot – super! Bo sam chodzi!!! Układanki, klocki lego… Krzyś upycha… Lecz, dlaczego mama marszczy gniewnie czoło?! Tyle skarbów jest wokoło, że ich wszystkich nie wpakuje! Czemu się tak denerwuje mama?! Że nie zmieści proszku??? Jest tu jeszcze miejsca troszkę! Zmieści się co nieco jeszcze… No! Krzyś gotów! W miejscu drepcze! Już do kasy z wózkiem pruje… A tu mama go stopuje! Ze spokojem, metodycznie, z wózka ściąga skarby liczne!!! I na półki je odkłada… Krzyś skamieniał. Woła: „Zdrada! Nieuczciwie mama gra! To upolowałem ja!!! To bezprawie!” – Krzyś zawoła, ryknie, tupnie, aż dokoła ludzie z oburzenia stają, Krzysia kręgiem otaczają… Myślę, że już sami wiecie, jak się kończy dzień w markecie? Krzyś, zakupy zapłakany kończy… Siłą wyciągany! Z marną, jedną ciężarówką! I, za wózka zwrot, złotówką!!! Ma pretensję Krzyś do mamy, Że mu tak popsuła plany.
Rozmowa na temat opowiadania. Dorosły zadaje pytania, np.: Gdzie poszedł Krzyś z mamą? Co on tam robił? Jakie rzeczy powkładał Krzyś do wózka? Jak na sprawunki Krzysia zareagowała mama? Jak skończyła się dla Krzysia wyprawa do marketu? Czy Krzyś właściwie zachowywał się w sklepie?
3. „Co kupiłam?” – zabawa dydaktyczna sensoryczna.
Dorosły wkłada do nieprzezroczystego worka jeden z przedmiotów: but, książka, mleko w kartonie, samochodzik, owoce, ser, wędlina, chleb. Dziecko musi odgadnać co ukrywa się w worku bez zagladania do środka. Może dotykać worka, potrząsać nim. Po odgadnieciu nazwy przedmiotu dziecko stara się wymienić nazwę sklepu, w kórym kupiłyby przedmiot.
4. Zagadki rozwijające zmysł smaku Dziecko odgaduje nazwy rzeczy z zawiązanymi oczami.
Dorosły przygotowuje do degustacji: owoce, ser, szynka, chleb, itp.
5. Zagadki rozwijające słuch i koncentrację
Dorosły czyta dziecku zagadki Anny Urszuli Kamińskiej, dziecko je odgaduje i podaje nazwę sklepu, w którym można kupić ten przedmiot.
Malutki bobas lub dama mała.
Z plastiku, gumy i szmatek cała.
Największym skarbem jest małej Zosi,
choć tylko mruga i rzęsy unosi. (lalka)
Każdy mały budowniczy układanie ich wciąż ćwiczy.
Złoży z nich dom oraz wieżę. Jak inżynier, mówię szczerze! (klocki)
Jest okrągła – taka kula Po boisku często hula.
Mknie do kosza tak łagodnie
Jak szalona gra w dwa ognie! (piłka)
6. „Na półkach w sklepie” – zabawa plastyczna.
Dorosły przygotowuje dla dziecka: kartkę A4 z narysowanymi 3 półkami, gazetki reklamowe różnych sklepów, nożyczki, klej. Dziecko wycina z gazetek po 5 przedmiotów rożnego rodzaju, np. zabawek, artykułów spożywczych, i przykleja je tak, aby na każdej półce były produkty z innego sklepu.
7. Sklepy – rodzaje, prezentacja
https://youtu.be/vr07N8pBpc4
oprac. J. Mandziarz
Zachęcamy do wykonania z dzieckiem:
Wędrująca woda
https://youtu.be/okMVAgkU-J8
„Kultura przy stole” - 12.04.2021
1. „Taniec Zygzak”
https://youtu.be/xm93WFJ7bNs
2. „Dobre przykłady” – zabawa dydaktyczna.
Dorosły prosi dziecko o podanie przykładów dobrego zachowania w różnych miejscach i sytuacjach (poczekalnia u lekarza, w kolejce w sklepie, na placu zabaw, w komunikacji miejskiej).
3. „Kwoka” – słuchanie wiersza Jana Brzechwy.
Proszę pana, pewna kwoka
Traktowała świat z wysoka
I mówiła z przekonaniem:
– Grunt – to dobre wychowanie!
Zaprosiła raz więc gości,
By nauczyć ich grzeczności.
Osioł pierwszy wszedł, lecz przy tym
W progu garnek stłukł kopytem.
Kwoka wielki krzyk podniosła:
– Widział kto takiego osła?!
Przyszła krowa. Tuż za progiem
Zbiła szybę lewym rogiem.
Kwoka, gniewna i surowa,
Zawołała: – A to krowa!
Przyszła świnia prosto z błota.
Kwoka złości się i miota:
– Co też pani tu wyczynia?
Tak nabłocić! A to świnia!
Przyszedł baran. Chciał na grzędzie
Siąść cichutko w drugim rzędzie,
Grzęda pękła. Kwoka, wściekła,
Coś o łbie baranim rzekła
I dodała: – Próżne słowa, Takich nikt już nie wychowa,
Trudno… Wszyscy się wynoście!
No i poszli sobie goście.
Czy ta kwoka, proszę pana,
Była dobrze wychowana?
Rozmowa na temat wiersza. Dorosły zadaje pytania: Co postanowiła zrobić pewna kwoka? Kogo zaprosiła? Jak zachowywali się goście? Jak zachowywała się kwoka? Czy ta kwoka była dobrze wychowana?
4. „W restauracji” – zabawa dydaktyczna. Dorosły czyta dziecku zdania, zaś ono określa, czy to jest prawda, czy fałsz.
– W restauracji można krzyczeć i piszczeć.
– Restauracja to miejsce, w którym rodzeństwo może się szarpać.
– W restauracji jesteśmy dla wszystkich mili i uprzejmi.
– W restauracji spokojnie czekamy na nasz posiłek.
– Zawsze dziękujemy za podany posiłek.
– Gdy nam coś nie smakuje, to chrząkamy i pokazujemy język.
– Nawet jak nam coś nie smakuje, zachowujemy się kulturalnie.
– W restauracji możemy biegać między stolikami.
– Jeżeli w restauracji jest kącik dla dzieci, to możemy tam się grzecznie bawić.
5. „Kelner” – zabawa ruchowa.
Dziecko dostaje na drewnianej łyżce piłkę. Dorosły robi dla dziecka tor przeszkód – rozstawia krzesła. Dziecko idzie slalomem na druga stronę pokoju i z powrotem.
6. „Co zrobić z papierowych talerzyków?”
https://youtu.be/-HFvvDii7jk
oprac. J. Mandziarz
„W muzeum”- 9.04.2021
1. „Posągi” – zabawa ruchowa. Dziecko porusza się swobodnie po pokoju w różnych kierunkach. Na hasło N.: Posąg! – dziecko zatrzymuje się, przyjmuje dowolną pozę i pozostaje w niej nieruchome jak posąg aż do czasu, gdy usłyszy hasło: Ruch. Zabawę powtarzamy kilka razy.
2. „Wesołe instrumenty” – zabawa ruchowa. Dziecko porusza się po pokoju w rytm wystukiwany przez dorosłego, na hasło: bębenek! robi przysiady, na hasło: dzwoneczek – podskakuje.
3. „Wycieczka do muzeum” – Muzeum Zabawek
https://youtu.be/ptcAWkd7ty8
4. „Co gromadzimy w muzeum?” – zabawa słownikowa.
Dorosły zadaje pytania na temat filmu, np. co zgromadzono w muzeum, co to jest eksponat, co można robić w muzeum, jak należy się zachowywać, itp. Dorosły zwraca uwagę, że muzeum może też wyglądać inaczej, np.: skanseny, muzea pałacowe, izby pamięci, centra kulturalne, muzea wirtualne. W każdym muzeum są gromadzone i prezentowane inne przedmioty. Na koniec dorosły zadaje pytanie: Dlaczego gromadzimy różne rzeczy i pokazujemy je na wystawach? Dorosły kieruje rozmową w taki sposób, aby dziecko zrozumiało, że w muzeum zdobywamy wiedzę o przeszłości.
5. „W kinie, w teatrze, w muzeum” – podsumowanie wiedzy o miejscach kultury.
Dziecko opowiada, czym się od siebie różnią kino, teatr i muzeum, w jaki sposób należy się zachowywać w tych miejscach i czego należy unikać.
6. „Posąg” – praca plastyczno techniczna z masy papierowej.
Dziecko lepi postać ludzką z masy. Przepis na masę:
Masa z papieru - Na szybko
https://youtu.be/G9s55ZwT_pM
oprac. J. Mandziarz
„Na koncercie”- 8.04.2021
1. „Moja Julijanko” – powitanka. Dziecko naśladuje czynności wskazane w piosence. Moja Julijanko sł. i muz. Tradycyjne
Moja Julijanko,
klęknij na kolanko,
podeprzyj się w boczki,
chwyć się za warkoczki.
Umyj się, uczesz się
i wybieraj, kogo chcesz.
2. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 16 „Artystyczne przedszkolaki”.
- „Obrazy ruchem malowane” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko porusza się w rytm bębenka: biegiem, marszem lub w podskokach. Na mocne uderzenie w instrument tworzy żywy obraz na temat podany przez dorosłego, np. „Na wiosennej łące”, „Latem na plaży”, „Pomagam mamie”, „Mecz piłkarski”. Zabawę powtarzamy kilka razy.
- „Poza” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśniowe. Na uderzenie w bębenek dziecko przyjmuje różne pozy według własnych pomysłów: wykonuje skłony, przysiady, staje na jednej nodze itp. Za każdym razem zmiana pozy następuje po uderzeniu w bębenek. Przyjęta poza trwa kilka sekund, wtedy dziecko nie rusza się. Zabawa trwa 1–2 minuty.
- „Aktorzy” – zabawa naśladowcza. Dorosły porusza się w wymyślony przez siebie sposób. Zadaniem dziecka jest dokładnie naśladować ruchy dorosłego.
- „Koncert muzyczny” – ćwiczenie mięśni grzbietu. Dziecko leży na brzuchu, opierają głowę na dłoniach, złożonych jedna na drugiej. Na hasło: Koncert! dziecko unosi głowę i ramiona nad podłogę. Dłońmi stuka przed sobą o podłogę – grają na bębenku. Po chwili wraca do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy 6–8 razy.
- „Balet i inne tańce” – ćwiczenie ze wstążką lub chustą w rytm muzyki. Dorosły podaje dziecku wstążkę lub chustę i włącza muzykę. Dziecko porusza się w rytm muzyki – tańczy własny układ ze wstążką. Wykonuje obszerne ruchy ramionami, krążenia, wymachy, ruchy rąk w nadgarstkach itp. Zabawa trwa 2–3 minuty.
- „Linoskoczek” – ćwiczenie przeciw płaskostopiu. Dziecko przechodzi po szaliku stawia stopa przed stopą tak, aby jak największą jej powierzchnią dotykać szalika. Zabawę powtarzamy kilka razy.
3. Instrumenty muzyczne (perkusyjne, dęte, strunowe)
https://youtu.be/jMTrWCC24mg
4. „Nasz instrument muzyczny”-
https://youtu.be/AjXHg2_y7MU
5. Aktywne słuchanie muzyki klasycznej
https://youtu.be/a-irrpR7kQs
oprac. J. Mandziarz
„W kinie”- 7.04.2021
1. „Wałki” – ćwiczenia mięśni grzbietu – przetoczenie się z leżenia tyłem do leżenia przodem. Dziecko leży na brzuchu, opiera brodę na dłoniach, w dłoniach trzyma chustę lub szalik. Lekko unosi tułowie, powoli prostuje ramiona i wyciąga się w górę.
„Kulawy lisek” – czworakowanie. Dziecko składa szalik i wkłada ją pod kolano. Przemieszcza się na rękach i podskakuje na jednej nodze. Na sygnał podnosi szarfę do góry – zmienia nogę.
2. „W kinie” – słuchanie wiersza, autor nieznany
Piegowaty Jaś z Radzynia co sobotę szedł do kina.
Co sobotę wszyscy w kinie mieli dość Jasiowych minek.
Bo ten piegowaty chłopak wszystko robił tam na opak,
głośno gadał, jadł, szeleścił, ze sześć paczek chrupek zmieścił.
Potem czas na popijanie, puszek z sykiem otwieranie,
tupot nóg i głośne śmiechy, ależ Jasio miał uciechę!
Jaś się dziwił, że dziewczyna żadna nie chce z nim do kina.
A koledzy też nie chcieli, widząc Jasia osłupieli…
Pewnej soboty bez jego wiedzy usiedli za nim jego koledzy,
jedli i pili głośno chrząkając, i Jasiowi w fotel często stukając.
Jasia Pieguska złość już rozsadza!
A widzisz Jasiu, jak to przeszkadza… „cicho” – wyszeptał – „film oglądajcie…”
I w oglądaniu nie przeszkadzajcie.
Rozmowa na temat wiersza. Dorosły zadaje pytania dotyczące tekstu, np.: Gdzie co sobotę chodził Jaś? Co on tam robił? Czy to było właściwe zachowanie? Co się stało pewnej soboty? Czy zachowanie kolegów przeszkadzało Jasiowi?
3. „Jak należy kulturalnie zachować się w kinie?” – zabawa dydaktyczna.
Dorosły mówi zdania, dziecko ma określić, czy to jest właściwe, czy też niewłaściwe zachowanie. Przykładowe zdania: W kinie jemy chipsy i głośno szeleścimy torebkami; W kinie spokojnie oglądamy film, nie komentując sytuacji; W kinie kładziemy nogi na fotel sąsiada, bo tak jest nam wygodnie siedzieć; W kinie siadamy wygodnie, ale tak, aby nikomu nie przeszkadzać; W kinie jemy i pijemy, głośno chrząkając.
4. „Coś na f ” – zabawa spostrzegawcza.
Dziecko podaje nazwy przedmiotów znajdujących się w pokoju lub poza nim. Za pomocą gestodźwięków (klaskania, tupania) określa, czy w danym słowie występuje głoska f.
5. „Zatrzymujemy film” – zabawa ruchowa. Dziecko poruszają się po pokoju według rytmu podanego przez dorosłego lub do muzyki. Podczas przerwy w muzyce staje nieruchomo – jak zatrzymana klatka filmu.
6. „Co zniknęło?” – zabawa rozwijająca pamięć wzrokową i spostrzegawczość.
Dorosły rozkłada pięć różnych przedmiotów, np. klocek, kredka, chustka, maskotka, autko. Dziecko zapamiętuje ułożenie i odwraca się. Dorosły chowa jeden przedmiot nie zmieniając ustawienia pozostałych. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, który przedmiot został schowany.
7. „Plakat do mojego ulubionego filmu” – zabawa plastyczna.
Potrzebne będą: kartki formatu A3, kredki pastele, ołówki, mazaki. Dziecko rysuje postacie ze swojego ulubionego filmu, dorosły może pomóc w napisaniu nazwy filmu na kartce. Na koniec dzieci wspólnie z N. przygotowują wystawę prac.
oprac. J. Mandziarz
„W świecie kultury” - 6.04.2021
1. „Moja Julijanko” – powitanka. Dziecko naśladuje czynności wskazane w piosence. Moja Julijanko sł. i muz. Tradycyjne
Moja Julijanko,
klęknij na kolanko,
podeprzyj się w boczki,
chwyć się za warkoczki.
Umyj się, uczesz się
i wybieraj, kogo chcesz.
2. „Wałki” – ćwiczenia mięśni grzbietu – przetoczenie się z leżenia tyłem do leżenia przodem. Dziecko leży na brzuchu, opiera brodę na dłoniach, w dłoniach trzyma chustę lub szalik. Lekko unosi tułowie, powoli prostuje ramiona i wyciąga się w górę.–
„Kulawy lisek” – czworakowanie. Dziecko składa szalik i wkłada ją pod kolano. Przemieszcza się na rękach i podskakuje na jednej nodze. Na sygnał podnosi szarfę do góry – zmienia nogę.
3. „Kulturalny wieczór” – rozmowa o kulturze na podstawie opowiadania Maciejki Mazan
– Jacuś, pobaw się ze mną – poprosiła Nikola.
Jacuś nie bardzo miał ochotę, ale tego dnia w przedszkolu było mało dzieci i zaczęło mu się nudzić.
– No trudno – powiedział. – A w co?
– W kulturalny wieczór. Ja będę wielką damą, tak jak moja mama, a ty będziesz moim narzeczonym.
– Wykluczone – oznajmił Jacuś i zrobił w tył zwrot.
– I zabierzesz mnie do cukierni na tort i ciastka z kremem! – dodała Nikola.
Jacuś Placuś bardzo lubił wszelkie słodycze, a zwłaszcza ciasta.
– A będzie tort czekoladowy? – spytał.
– Co tylko zechcesz – obiecała słodko Nikola. Więc Jacuś niechętnie wrócił.
– A teraz weź mnie pod rękę – rozkazała Nikola.
– Dlaczego? – jęknął Jacuś.
– Bo tak jest kulturalnie. Poza tym będziemy mówić „proszę uprzejmie” i „dziękuję uprzejmie”, ponieważ to też jest kulturalne.
Jacuś wziął Nikolę pod rękę i podszedł z nią do stolika.
– I co teraz? – spytał.
– Teraz przychodzi kelner, a my zamawiamy ciastka – wyjaśniła Nikola.
– Ja poproszę uprzejmie cztery rurki, pięć kawałków szarlotki i wuzetkę, ale małą, bo muszę dbać o linię, jak moja mama.
– A ja... – zaczął Jacuś.
– I jeszcze koktajl śmietankowo-truskawkowy! – wpadła mu w słowo Nikola.
– A ja poproszę tort czekoladowy…
– Opowiedz mi, jak ci minął dzień – przerwała mu Nikola.
– Przecież dzień jeszcze nie minął – zdziwił się Jacuś.
– Wiem, ale to kulturalnie tak spytać – oznajmiła Nikola.
– Oho – odezwał się Bobek, który akurat przechodził obok nich. – Jacuś, co robisz?
– Idź stąd – rzuciła Nikola. – Jacuś jest zajęty.
– Jacuś, nie pokopiemy piłki? – spytał Bobek.
– Za moment – wymamrotał Jacuś. – Tylko zjem tort.
Bobek zrobił wielkie oczy.
– Jaki tort? Tu gdzieś dają tort?
– Rany, Bobek! Jak ty wolno myślisz! My się tak bawimy! – wrzasnęła Nikola.
Bobek wzruszył ramionami i poszedł sobie.
– No to jak ci minął ten dzień? – spytała znowu Nikola.
– Tak sobie... – zaczął Jacuś, ale Nikola mu przerwała:– O, są moje ciastka! Dziękuję, dziękuję uprzejmie!
– A ja chciałbym tort – wymamrotał markotnie Jacuś.
– No już, masz ten swój tort – zirytowała się Nikola i postawiła przed nim plastikowy klocek.
A potem zaczęła udawać, że zjada ciastka, głośno mlaszcząc.
– Wiesz co, Nikola... – zaczął Jacuś, lecz nie skończył.
– Ale pięknie wygląda ten twój torcik! – wrzasnęła Nikola. – Dasz kawałek?
I zanim Jacuś zdążył coś powiedzieć, zabrała mu cały klocek!Tego było już za wiele. Jacuś potrafił wiele znieść, lecz nie mógł tolerować tego, że ktoś zabiera mu tort, nawet na niby!
– Dość tego – powiedział i wstał. – Już się nie chcę z tobą bawić.
– Siadaj! – rozkazała Nikola. – Natychmiast siadaj! To, co zrobiłeś, było bardzo niekulturalne!
– To ty jesteś niekulturalna! – zdenerwował się Jacuś. – Mlaszczesz przy jedzeniu, nie słuchasz, co mówię, ciągle mi przerywasz i obraziłaś mojego kolegę! Dziękuję uprzejmie za taki kulturalny wieczór!
I poszedł sobie. Postanowił, że nie będzie się już bawić z Nikolą – no, chyba że Nikola zachowa się kulturalnie i przypomni sobie, że oprócz „proszę uprzejmie” i „dziękuję uprzejmie” istnieje jeszcze słowo „przepraszam”…
Rozmowa na temat opowiadania. Dorosły zadaje pytania dotyczące tekstu, np.:W co Nikola chciała się bawić z Jackiem? Jak w zabawie miały zachowywać się dzieci? Czy Nikola zachowywała się w sposób kulturalny? Co zrobił na koniec Jacek?
4. „Magiczne słowa” – zabawa dydaktyczna.
Dorosły przedstawia dziecku sytuacje, a ono ma określić jakich kulturalnych (magicznych) słów należy użyć. „Co mówi dziecko, gdy wchodzi do szatni w przedszkolu?Co mówimy, gdy wychodzimy z przedszkola?Co mówimy, gdy prosimy o dokładkę obiadu?Co mówimy, gdy dostaniemy ciastko?Co mówimy, gdy koleżanka lub kolega częstuje nas cukierkiem?Co mówimy, gdy kogoś niechcący popchniemy? Co mówimy, gdy musimy komuś przerwać rozmowę, żeby poinformować o czymś ważnym?
5. WF Dla Dzieci Online
https://youtu.be/CEyba0BvBUE
oprac. J. Mandziarz
„Śmigus-dyngus” - 2.04.2021
1. Zestaw ćwiczeń porannych nr 15.
– „Marsz” – dziecko maszeruje po pokoju licząc do czterech.
– „Posąg” – bieg, podskoki, marsz w rytmie melodii. Na przerwę w muzyce dziecko zatrzymuje się i chwile wytrzymuje bez poruszania.
– „Zając” – dziecko przeskakuje bokiem przez gazetę w lewo, w prawo.
– „Skoki kangura” – dziecko przyjmuje poprawną postawę wyjściową (sylwetka wyprostowana, łopatki ściągnięte), trzyma między kolanami gazetę złożoną na pół. Przesuwa się podskokami po obwodzie koła.
– „Rzut do celu” – dziecko zwija gazetę w rolkę, próbuje trafić nią do kosza.
2. „Do koszyczka włożę…” – zabawa dydaktyczna.
Dorosły mówi: Do koszyczka wielkanocnego włożę… i podaje przykładowy przedmiot, np.: zieloną pisankę. Dziecko musi powtórzyć to, co powiedział dorosły i na koniec dodać jeszcze jeden przedmiot, który włoży do koszyczka. Dorosły powtarza to co powiedziało dziecko i dodaje następny przedmiot. Dziecko musi powtórzyć to, co powiedział dorosły i na koniec dodać jeszcze jeden przedmiot, który włoży do koszyczka.
3. „Które to jajko?” – zabawa badawcza.
Dorosły trzyma dwa jednakowe jajka i prosi dziecko, aby zastanowiło się, po czym można poznać, że jedno z nich jest surowe, a drugie gotowane. Dziecko podaje swoje propozycje. Następnie wprawia w ruch obrotowy oba jajka. Dziecko obserwuje ich ruch i określa, które z nich kręci się szybciej. Rozbija jajko i sprawdza, czy miało rację.
Dziecko wysnuwa wniosek, że gotowane jajko wiruje szybko, natomiast surowe – kołysze się i obraca wolniej. Dzieje się tak, ponieważ jajko ugotowane (szczególnie to na twardo) ma stały środek, a surowe nie może obracać się łatwo i szybko – jego płynny środek przesuwa się wewnątrz skorupki na wszystkie strony.
4. „Jak zbudowane jest jajko” zabawa badawcza.
Dorosły przygotowuje dla dziecka jedno, ugotowane na twardo, jajko. Zadaniem dziecka jest określić właściwości jajka i wykonać następujące czynności:
– obieranie jajka ze skorupki,
– określanie wyglądu, zapachu, smaku,
– nazywanie części jajka: białko, żółtko, skorupka.
Na koniec dorosły wykorzystuje aplikacje do skanowania kodów kreskowych i skanuje kod z opakowania na jajkach. Czyta dziecku informacje o jajkach: czy są zdrowe, czy można je jeść i w jakiej ilości.
5. „Śmigus” – słuchanie wiersza Marii Konopnickiej.
Panieneczka mała
Rano dzisiaj wstała:
Śmigus! Śmigus!
Dyngus! Dyngus!
Bo się wody bała.
Panieneczka mała
W kątek się schowała:
Śmigus! Śmigus!
Dyngus! Dyngus!
Bo się wody bała.
Panieneczka mała
Sukienkę zmaczała:
Śmigus! Śmigus!
Dyngus! Dyngus!
Choć się wody bała.
Rozmowa na temat wiersza. Dorosły zadaje dziecku pytania: O jakim zwyczaju wielkanocnym opowiada autor wiersza? Jak inaczej nazywamy śmigus-dyngus? Jak wygląda w naszym regionie ta tradycja? Czy można się obrażać, jak zostanie się polanym wodą?
6. „Śmigus-dyngus” – nauka piosenki, sł. Urszula Piotrowska, muz. Magdalena Melnicka-Sypko.
https://youtu.be/LU6Rw0iS0is
W Poniedziałek Wielkanocny poganiał wiatr chmurki,
By zrosiły ciepłym deszczem Zajączka i kurki.
W trawie schował się zajączek, a kurki w kurniku.
Czy to deszcz, czy śmigus-dyngus, Wietrzyku psotniku?
Ref.: Śmigus-dyngus to zabawa.
Śmigus z lewa, dyngus z prawa.
Chociaż w butach chlupie woda, chować się po kątach szkoda.
Chociaż w butach chlupie woda, chować się po kątach szkoda.
Wiadro z wodą wziął zajączek, a kurki – dzbanuszek.
Chlust na wietrzyk, a on woła: – Już myć się nie muszę.
Przez okienko widział wszystko cukrowy baranek:
– Oj, nie będę dynguśnikiem, bo w domu zostanę!
Ref.: Śmigus-dyngus…
7. „Wielkanocne koszyczki” – praca plastyczna.
https://youtu.be/QC1XUYbY-Y0
oprac. J. Mandziarz
„Wielkanocne dekoracje” - 1.04.2021
1. Zestaw ćwiczeń porannych nr 15.
– „Marsz” – dziecko maszeruje po pokoju licząc do czterech.
– „Posąg” – bieg, podskoki, marsz w rytmie melodii. Na przerwę w muzyce dziecko zatrzymuje się i chwile wytrzymuje bez poruszania.
– „Zając” – dziecko przeskakuje bokiem przez gazetę w lewo, w prawo.
– „Skoki kangura” – dziecko przyjmuje poprawną postawę wyjściową (sylwetka wyprostowana, łopatki ściągnięte), trzyma między kolanami gazetę złożoną na pół. Przesuwa się podskokami po obwodzie koła.
– „Rzut do celu” – dziecko zwija gazetę w rolkę, próbuje trafić nią do kosza.
2. „Siejemy rzeżuchę” – zabawa dydaktyczna.
Potrzebne będą: skorupka jajka, wata, nasionka rzeżuchy, mazaki. Dziecko robi wielkanocną ozdobę – do skorupki po jajku wkłada watę, polewa ją wodą i sieje rzeżuchę. Moe ozdobić skorupkę jajka flamastrami.
3. „Wielkanoc z dinozaurami - malujemy gigantyczne pisanki!” Zabawa w ruchu, ćwiczenia dla dzieci.
https://youtu.be/FfwAlxcPD8Q
4. „Śmigus-dyngus” – osłuchanie z piosenką, sł. Urszula Piotrowska, muz. Magdalena Melnicka-Sypko.
https://youtu.be/LU6Rw0iS0is
W Poniedziałek Wielkanocny poganiał wiatr chmurki,
By zrosiły ciepłym deszczem Zajączka i kurki.
W trawie schował się zajączek, a kurki w kurniku.
Czy to deszcz, czy śmigus-dyngus, Wietrzyku psotniku?
Ref.: Śmigus-dyngus to zabawa.
Śmigus z lewa, dyngus z prawa.
Chociaż w butach chlupie woda, chować się po kątach szkoda.
Chociaż w butach chlupie woda, chować się po kątach szkoda.
Wiadro z wodą wziął zajączek, a kurki – dzbanuszek.
Chlust na wietrzyk, a on woła: – Już myć się nie muszę.
Przez okienko widział wszystko cukrowy baranek:
– Oj, nie będę dynguśnikiem, bo w domu zostanę!
Ref.: Śmigus-dyngus…
- Aktywne słuchanie piosenki – podczas słuchania dziecko siedzi wygodnie, słucha piosenki i wykonuje dowolne ruchy górną częścią tułowia, rękami, głową.
- Rozmowa na temat treści piosenki – dziecko stara się odpowiadać na pytania dorosłego, np. „gdzie schował się zajączek”, „co robił wietrzyk”, itp.
- Realizacja rytmu piosenki – dziecko realizuje rytm piosenki, klaszcząc, tupiąc, wybijając rytm na poduszce dwiema złączonymi rękami, jedną ręką potem druga.
- Analiza i synteza słuchowa wybranych wyrazów – wyklaskiwanie i liczenie sylab w wybranych wyrazach, np. zajączek (za-ją-czek), baranek (ba-ra-nek), itp.
5. „Chlapu – chlap” – zabawa ruchowa. Dziecko przy zwrotce piosenki tańczy po sali według własnego uznania. W trakcie refrenu naśladuje chlapanie butami w kałuży.
6. „Wyścig z pisankami” – zabawa ruchowa. Zadaniem dzieci jest dobiec do wyznaczonego miejsca i wrócić z jajkiem na łyżce bez upuszczenia go.
7. „Wiosenny bukiet – dekoracja stołu wielkanocnego” – zabawa plastyczna.
https://youtu.be/oIW3-PQeUx4
oprac. J. Mandziarz
„Wielkanocne zwierzęta” - 31.03.2021
1. Zestaw ćwiczeń porannych nr 15.
– „Marsz” – dziecko maszeruje po pokoju licząc do czterech.
– „Posąg” – bieg, podskoki, marsz w rytmie melodii. Na przerwę w muzyce dziecko zatrzymuje się i chwile wytrzymuje bez poruszania.
– „Zając” – dziecko przeskakuje bokiem przez gazetę w lewo, w prawo.
– „Skoki kangura” – dziecko przyjmuje poprawną postawę wyjściową (sylwetka wyprostowana, łopatki ściągnięte), trzyma między kolanami gazetę złożoną na pół. Przesuwa się podskokami po obwodzie koła.
– „Rzut do celu” – dziecko zwija gazetę w rolkę, próbuje trafić nią do kosza.
2. „Wielkanocne zwierzątka” – rozwiązywanie zagadek.
Dorosły podaje opis zwierząt kojarzonych z Wielkanocą (kurczaczek, zajączek, baranek) oraz kilku, które nie są związane z Wielkanocą. Dziecko na podstawie opisu odgaduje, o jakie zwierzę chodzi, a następnie określa, czy to zwierzę jest symbolem Wielkanocy, czy nie.
3. „Wielkanocne zwierzęta” – zabawa dydaktyczna, układanie obrazków.
Dorosły ma przygotowane obrazki przedstawiające zajączka, kurczaka, baranka, kaczuszkę, wilka. Wszystkie te obrazki tnie przynajmniej na 10 części. Młodsze dzieci mają obrazki pocięte na mniejszą ilość elementów – maksymalnie na 6.
4. „Kurczątka” – zabawa ruchowa przy muzyce. Gdy gra muzyka, dziecko naśladuje sposób poruszania się kurcząt (spaceruje, podskakuje, macha „skrzydełkami”, grzebie „pazurkami”), gdy muzyka milknie – szybko chowa się, przykuca i załania głowę rękami.
5. „Zajączki” – zabawa paluszkowa.
Dziecko naśladuje słowa wierszyka, za każdym razem chowa kolejny palec. Na koniec dziecko zaplata palce obu dłoni i lekko kołyszą splecionymi dłońmi.
Zajączki Małgorzata Barańska
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy się jeden schowa, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy się dwa schowają, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy się trzy schowają, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy odejdą cztery, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Kiedy pięć się schowa, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych już do mamy kica.
Kocha je ogromnie mama zajęczyca.
6. „Kurczątka w skorupkach” – zabawa plastyczna.
https://youtu.be/7naE8mGTztE
oprac. J. Mandziarz
„Wielkie porządki” - 30.03.2021
1. Zestaw ćwiczeń porannych nr 15.
– „Marsz” – dziecko maszeruje po pokoju licząc do czterech.
– „Posąg” – bieg, podskoki, marsz w rytmie melodii. Na przerwę w muzyce dziecko zatrzymuje się i chwile wytrzymuje bez poruszania.
– „Zając” – dziecko przeskakuje bokiem przez gazetę w lewo, w prawo.
– „Skoki kangura” – dziecko przyjmuje poprawną postawę wyjściową (sylwetka wyprostowana, łopatki ściągnięte), trzyma między kolanami gazetę złożoną na pół. Przesuwa się podskokami po obwodzie koła.
– „Rzut do celu” – dziecko zwija gazetę w rolkę, próbuje trafić nią do kosza.
2. „Pomagamy pani” – słuchanie opowiadania Iwony Salach.
– W przedszkolu jest wiele do zrobienia – powiedziała pani i rozejrzała się po sali.
– Będę musiała umyć klocki – dodała.
– A czy ja mogę pomóc? – zapytał Piotruś.
– Potrafisz? – pani uśmiechnęła się.
– Nie wiem… – odpowiedział chłopiec.
Widząc jego smutną minę, pani powiedziała:
– Oczywiście. Możesz mi pomóc, w ten sposób szybciej skończę pracę.
Piotruś był bardzo zadowolony, że może pomóc pani Hani.
– I ja…, i ja… – zawołało jeszcze kilkoro dzieci.
– Dobrze – uradowała się pani. – Wy umyjecie klocki, a ja przebiorę lalki w cieplejsze ubranka.
– Ja tak lubię ubierać lalki! – zawołała Basia.
– Mogę ci pomóc – dodała Ania.
– Dobrze – powiedziała pani – Przygotuję ubranka i możecie zabrać się do pracy. A ja pozdejmuję klocki z półek i zetrę kurze.
Pani Hania nie zdążyła podejść do półek, gdy odezwał się Kubuś:
– W domu moja mama zdejmuje zabawki, a ja wycieram kurze.
– Chcesz mi pomóc? – zapytała pani. – Bardzo – odpowiedział dumnie chłopiec.
– Oto twoja ściereczka – i pani podeszła do półek.
Wszyscy zabrali się raźno do pracy. Po pewnym czasie w sali zapanował porządek: klocki były czyste, lalki ciepło ubrane, a kurze z półek za sprawą Kubusiowej ściereczki – zniknęły. Pani uśmiechnęła się do dzieci:
– Bardzo mi dzisiaj pomogliście, bez was sprzątałabym o wiele dłużej. Powiem waszym rodzicom, jakich mam dzielnych pomocników.
Dzieci były zadowolone i bardzo dumne z pochwały.
Rozmowa na temat opowiadania. Pytania do dziecka: Co chciała zrobić pani? Kto jej w tym pomagał? Co robiły dzieci? Dlaczego robimy świąteczne porządki? Można z dzieckiem ustalić w jaki sposób pomoże w światecznych porządkach.
3. „Dokończ zdanie” – zabawa słuchowa. Dorosły mówi zdanie, a dziecko je kończy: Po zielonej łące kicają… (zające) W kurniku kaczątka i małe… (pisklątka) Wielkanoc to wiosenne święta, o których każde dziecko… (pamięta) Każdy na wielkanocną babkę się skusi, bo to wypieki mojej… (mamusi) W koszyczku schowany baranek… (wełniany) Z koszyczkiem idziemy, święcić go… (będziemy)
4. „Muzyczna gimnastyka” - ćwiczenia w podskokach
https://youtu.be/n7OIPFcyZRU
5. „Wielkanocne kartki” – zabawa plastyczna.
Przygotowujemy kolorowe kartki A4 złożone na pół, kolorowy papier, nożyczki, klej, szablony jajek, ołówek, dziurkacze z różnymi kształtami (kwiatki, gwiazdki, serduszka) lub naklejki. Zadaniem dziecka jest odrysowanie na kolorowym papierze jajek w różnych rozmiarach, wycięcie ich, ozdobienie i przyklejenie na kartce według własnego pomysłu.
6. „Zajac malowany” – piosenka
https://youtu.be/bTQao1NJZWs
Na kubeczku z porcelany
mieszka zając malowany.
Kiedy tylko się poruszy
to w herbacie moczy uszy.
Mówię Wam, mówię Wam,
co ja z tym zającem mam.
Siedzi zając na kubeczku,
lewą nogę moczy w mleczku.
Ale mleczko nie dla niego
on by wolał coś innego.
Mówię Wam, mówię Wam,
co ja z tym zającem mam.
Wytarł zając mokre uszy,
zrobił cztery wielkie susy.
Usiadł w lesie na polanie
co ja teraz powiem mamie?
Co ja teraz powiem? Co? No co?
oprac. J. Mandziarz
„Czas radości” - 29.03.2021
1. Zestaw ćwiczeń porannych nr 15.
– „Marsz” – dziecko maszeruje po pokoju licząc do czterech.
– „Posąg” – bieg, podskoki, marsz w rytmie melodii. Na przerwę w muzyce dziecko zatrzymuje się i chwile wytrzymuje bez poruszania.
– „Zając” – dziecko przeskakuje bokiem przez gazetę w lewo, w prawo.
– „Skoki kangura” – dziecko przyjmuje poprawną postawę wyjściową (sylwetka wyprostowana, łopatki ściągnięte), trzyma między kolanami gazetę złożoną na pół. Przesuwa się podskokami po obwodzie koła.
– „Rzut do celu” – dziecko zwija gazetę w rolkę, próbuje trafić nią do kosza.
2. „Ślady wiosny” – rozmowa na temat radości na podstawie opowiadaniaMaciejki Mazan
Jak ja się cieszę, że niedługo będą święta! – zawołała pani.
– A wy?Wszyscy oczywiście powiedzieli, że też się cieszą, bo przyjdzie babcia i dziadek, będzie dużo smacznych rzeczy do jedzenia i wszyscy będą się ze sobą bawili, a jak jest ciepło, to najmilej jest bawić się na dworze.
– Ja zawsze w Wielkanoc szukam czekoladowych jajek w ogrodzie! – oznajmiła Nikola.
– Ktoś kładzie czekoladę na trawie? – zdziwił się Jacuś. – Przecież może się zamoczyć. Albo... ktoś ją może zabrać! – dodał i zadrżał.
– Jacuś, to taki zwyczaj – wyjaśniła mu Nikola, kręcąc głową.– Tak jak malowanie jajek.
– Albo śmigus-dyngus! – dodał Mały Bobek i zachichotał. – Proszę pani, zróbmy sobie śmi-gus-dyngus!
– Bobek! Przecież święta jeszcze nie przyszły – powiedziała pani surowo.
– Ale może wtedy przyjdą szybciej? – podsunął chytrze Mały Bobek.
– Widzę, że nie możecie się już doczekać świąt. W takim razie idziemy na spacer do parku! – zdecydowała pani. – Będziemy się cieszyć ze śladów wiosny.
– A jakie ślady zostawia wiosna? – chciał wiedzieć Mały Bobek.
– Zależy, jakie włoży buty – odparł Aleksander i zachichotał.
– Aleksander żartuje – wyjaśniła pani, bo Mały Bobek wszystko brał na poważnie. – Ślady wiosny to na przykład śpiew ptaków, zapach mokrej ziemi, młoda trawa, pączki na drzewach, może nawet jakieś kwiatki... Rozumiesz?
Mały Bobek zapewnił, że rozumie wszystko i nie trzeba mu tłumaczyć jak dziecku.W parku było fantastycznie! Pani powiedziała, że możemy robić, co chcemy, bylebyśmy nie oddalali się od niej, więc wszyscy się zajęli tym, co lubili. Ala oglądała trawki, Ernesta uczyła Tosię karate, a Aleksander poszedł razem z Markiem na wyprawę badawczą. Ale niezbyt daleką, żeby nie zniknąć pani z oczu.
– Tak, naprawdę bardzo się cieszę, że wkrótce będą święta – powiedziała pani, która siedziała na ławce i bardzo ładnie się uśmiechała.
– Proszę pani, czy to są ślady wiosny? – spytał Mały Bobek, podchodząc do niej z wielką różą w ręce.
– Bobek! Skąd to masz? – spytała pani.– Tam niedaleko stoi taka pani i ma całe wiadro z takimi śladami wiosny – oznajmił Bobek, bardzo z siebie zadowolony.
– Oddaj różę tej pani i przeproś, że wziąłeś ją bez pytania – poleciła pani, która przestała się już uśmiechać.
– Przecież pani sama powiedziała, że kwiaty to ślady wiosny! – obraził się Bobek.
– Ale nie takie! Chodzi o kwiatki na trawniku i krzewach, a nie w wiadrze! – zawołała pani.
Bobek niechętnie poszedł oddać różę, a tymczasem do pani przybiegła trochę niespokojna Ernesta.
– Czy mogłaby mi pani pomóc wyjąć Tosię z kosza na śmieci? – zaczęła.
Pani zrobiła wielkie oczy.
– A co Tosia robi w koszu na śmieci? – spytała.– A nic takiego... po prostu pokazywałam jej, jak się robi unik. Tosia zrobiła unik i usiadła na koszu, a teraz nie może wstać.
Pani westchnęła i poszła wyjąć Tosię z kosza na śmieci. Nie od razu się to udało.Kiedy pani, trochę zaczerwieniona i spocona, wróciła na ławkę, czekał tam już na nią Aleksander Wielki.
– Proszę pani, czy możemy zabrać ślad wiosny do przedszkola? – spytał. – Chciałbym mu się przyjrzeć dokładniej, a tutaj nie mam instrumentów.
– To zależy – powiedziała pani nieufnie. – Co to za ślad wiosny?
Aleksander wyciągnął rękę, na której siedziała mała zielona żabka. Żabka chyba polubiła panią, bo skoczyła wprost na nią. No i zrobiło się trochę zamieszania, ponieważ okazało się, że pani nie lubi żabki tak bardzo, jak żabka jej. Kiedy zamieszanie się skończyło, pani powiedziała, że ma już dość tej radości i tych śladów wiosny jak na jeden dzień i że czas wracać. Wtedy okazało się, że Jacuś Placuś zaplątał się w krzaki i nie potrafi się z nich wyplątać.
– Jacuś! Co ty tam robisz? – chciała wiedzieć pani.– Szukam śladów wiosny, tak jak pani kazała – oznajmił trochę urażony Jacuś. – Ala powiedziała, że widziała tu pączki, więc postanowiłem sprawdzić, z czym są: z dżemem czy z budy-niem, bo już trochę zgłodniałem. Ale krzak mnie chwycił i nie chce wypuścić
...I wtedy nie wiadomo skąd pojawiły się chmury i lunął deszcz.
– I proszę, jednak mamy śmigus-dyngus– zauważył Bobek z satysfakcją.
– Jak ja się cieszę, że niedługą będą święta – powiedziała pani.
Rozmowa na temat opowiadania: O czym rozmawiały w przedszkolu dzieci? Na jakie radosne wydarzenia czekały dzieci? Co zrobiły przedszkolaki, aby szybciej minął im czas oczekiwania? Jakie przygody miały na spacerze dzieci? O jakich tradycjach związanych z Wielkanocą rozmawiały dzieci w przedszkolu?
3. „Co to jest tradycja?” – przybliżenie znaczenia słowa tradycja. „Dzisiaj usłyszeliśmy słowo „tradycja”. Tradycja to jest zbiór wszystkich naszych zachowań, zasad, które wciąż powtarzamy, na przykład, co roku w święta. Lubimy je. One nas charakteryzują, łączą. Przekazujemy je z pokolenia na pokolenie. To znaczy, że o jakiejś tradycji można dowiedzieć się np. od rodziców, a oni dowiedzieli się o niej od swoich rodziców. Tradycją jest np. święcenie koszyczków wielkanocnych. Jakie znamy inne tradycje? (dzielenie się jajkiem, robienie palm, składanie życzeń).
4. „Jajko na łyżce” – zabawa ruchowa z elementem równowagi. Dziecko przenosi na łyżce jajko tak by nie spadło.
5. „Kurczaczek” – praca plastyczna
https://youtu.be/jhD0-4SMaI4
oprac. J. Mandziarz
